پیشگیری از انتقال HIV در پرسنل پزشکی - وبلاگ برداری

به گزارش وبلاگ برداری، 1) خودداری از تماس با خون و فراورده های خونی، اعم از آنهایی که مشکوک به آلودگی HIV بوده یا نیستند. 2) شستشوی دست ها پس از معاینه بیماران از اهمیت زیادی برخوردار است. 3) پوشیدن دستکش، در صورتی که احتمال تماس با خون و فراورده های خونی وجود دارد.

پیشگیری از انتقال HIV در پرسنل پزشکی

نویسندگان:دکتر مهشید احمدیان-دکتر مژگان طلایی

1) خودداری از تماس با خون و فراورده های خونی، اعم از آنهایی که مشکوک به آلودگی HIV بوده یا نیستند.

2) شستشوی دست ها پس از معاینه بیماران از اهمیت زیادی برخوردار است.

3) پوشیدن دستکش، در صورتی که احتمال تماس با خون و فراورده های خونی وجود دارد.

4) احتیاجی به استفاده از گان و عینک محافظتی و ماسک، نیست مگر در مواردی که احتمال ترشح یا پاشیدن مایعات آغشته به خون به مخاط های بدن وجود داشته باشد.

5) افرادی که دچار آسیب پوستی، ضایعات باز یا مبتلا به درماتیت هستند بایستی از تماس مستقیم با مبتلایان به ایدز، یا وسایل و تجهیزات و مواد آلوده، خودداری نمایند.

6) در صورت تماس با خون و وسایل آلوده، ضروری است به مدت شش ماه پیگیری به عمل آید.

7) درصورتی که شرایط فرد بیمار، روشن نباشد بایستی از نظر آلودگی به HIV و هپاتیت B آنالیز شود و در صورت امتناع بیمار یا عدم همکاری، باید آلوده در نظر گرفته شود.

8) در صورتی که تماس قطعی با فرد آلوده به HIV صورت گیرد باید فرد تماس یافته از نظر آلودگی به HIV هر چه سریعتر بعد از تماس و هم به فاصله 12 هفته، 24 هفته و یکسال بعد مورد آنالیز قرار گیرد و هر بیماری حادی که در او عارض شود بطور جدی آنالیز شود.

گفتنی است که افرادی که دچار عفونت ناشی از HIV هستند احتیاجی به اطاق اختصاصی و جداگانه ای ندارند مگر در مواردی که به علت وجود بیماریهای فرصت طلب، احتیاج به ایزولاسیون تنفسی، تماسی یا مواظبتهای روده ای باشد. در ضمنً نمونه هایی که به آزمایشگاه ارسال می شود باید برچسب داشته باشد تا کارکنان آزمایشگاه، از احتمال آلودگی آنها آگاه گردند.

حفاظت کارکنان حرفه های پزشکی

کارکنان حرفه های پزشکی که با خون و فراورده های خونی در تماس هستند در سراسر دنیا بیش از سایر افرادی که در تماس نمی باشند درمعرض خطر ابتلاء به عفونت ناشی از HIV و سایر ارگانیسم های موجود در خونهای آلوده، هستند و از طرفی رعایت موازین بهداشتی و استفاده از وسایل حفاظت پرسنل، تا حدود خیلی زیادی می تواند آنان را در مقابل این ویروس، محافظت نماید.

گفتنی است که با بکارگیری فنون بهداشتی طی دهه گذشته از اندازه بروز این گونه عفونت ها در کارکنان به شدت کاسته شده است ولی هنوز این معضل، به طور کامل برطرف نشده و لذا با توجه به اینکه هنوز این بیماری را باید در زمره دردهای بی درمان، طبقه بندی کرد و تا به امروز واکسن مؤثری هم برای آن فراوری ننموده اند، باید به طور روزافزونی بر رعایت موازین بهداشتی، تأکید شود و بلافاصله بعد از تماس های اتفاقی، به پیشگیری دارویی، پرداخته شود.

آسیب های پوستی ناشی از مشاغل بهداشتی در اغلب موارد از طریق سر سوزن های تو خالی، حادث می شود.

منبع: نشریه پیغام پزشک، شماره 53.

منبع: راسخون