روستاگردی در دربند آش نستان - وبلاگ برداری

به گزارش وبلاگ برداری، این روزها، منطقه ها شمالی استان قزوین از رنگارنگ ترین پاییزهای ایران است؛ درختان بلند و کهنسال چنار و انواع درختان میوه و درختانی که به طور خودرو، دشت و کوهستان را پوشانده و برگ های رنگین، منطقه را رنگارنگ کرده اند.

وبلاگ برداری : روستای دربند آش نَستان الموت، یکی از فراوان روستاهای این منطقه، روستای زیبایی است که پاییزی پر از رنگ دارد. وارد جاده الموت که شوید، درختان کهنسال چنار، شما را همراهی می کنند تا به یک مقصد زیبا برسید، مقصدی که در رنگارنگی، چیزی از روستاهای اطرافش کم ندارد و البته غیر از این، گوهری ارزشمند هم دارد. دربند آش نستان امامزاده ای تاریخی دارد که حمدالله مستوفی نویسنده قرن هفتم و هشتم هم از آن گذر کرده است: … و گورهای متبرکه است نزدیک دربند آش نستان و آن مزار را هیبتی تمام است.، امامزاده ای تاریخی با گنبد فیروزه ای که پاییز از میان رنگ های زرد و سرخ سر بیرون می آورد و زیبایی اینجا را دوچندان می کند. در این روستاگردی می توان با یک تیر، دو نشان زد؛ هم تاریخ را دید و هم در طبیعتش به گشت وگذار پرداخت.

قبل از گشت و گذار، می توانید در روستای دربند، در چایخانه های سنتی روستا چیزی بخورید. در ابتدای روستا، چند چایخانه و یا به قول خودشان، سفره خانه واقع شده است که البته تنوع غذاهایشان زیاد نیست. جوجه کباب، دیزی، کباب، املت و نیمرو از انتخاب های شماست.

ابتدای شهر قزوین از سمت تهران، بهترین شروع برای رسیدن به روستای دربند، حرکت از میدان مینودر به سمت جاده الموت است. در جاده الموت، کمی بعد از آنکه روستای کورانه را پشت سر گذاشتید، سمت راست مسیر، یک جاده می بینید. وارد این جاده نسبتاً پرپیچ و خم که شوید، پس از حدود 4 کیلومتر به یک دوراهی کوچک می رسید که مسیر مستقیم به سمت روستای دربند و مسیر فرعی دست چپ، به سمت امامزاده اباذر (ع) می رود، اما در صورت سفر با وسیله نقلیه عمومی، در میدان مینودر می توانید سوار مینی بوس یا خطی های الموت شوید، اما این خودروها، شما را ابتدای جاده فرعی پیاده می کنند. کار راحت تر این است که از میدان مینودر کمی به سمت شهر قزوین بروید و در میدان ولیعصر، سوار خطی های امامزاده اباذر(ع) یا روستای دربند شوید.

تماشای های روستا: روستای دربند آش نستان، یکی از روستاهایی است که در مسیر الموت واقع شده است. می توانید وارد آن شوید و از طبیعت این منطقه و امامزاده تاریخی اش لذت ببرید.

این روزها، طبیعت گردی در اطراف روستا را نباید از دست داد، چرا که درختان چنار، نارون، تبریزی، گردو، گیلاس و زردآلو که درختان اصلی روستا هستند، این منطقه را به یک جعبه مدادرنگی تبدیل کرده اند. آب انبار و حمام قدیمی روستا که پایین امامزاده قرار دارند و اتفاقاً به ثبت ملی هم رسیده اند، از تماشای های اینجا است که این روزها دیگر بدون استفاده مانده اند.

برای آنکه به امامزاده اباذر(ع) برسید، باید راهی را که آمده اید کمی به عقب برگردید. باید تا دو راهی قبل از روستا برگردید و فرعی سمت چپ را که با تابلوی راهنما، مسیر امامزاده را نشان می دهد، ادامه دهید. انتهای این جاده به امامزاده می رسد.

از خودرو که پیاده شدید، برای رسیدن به حرم باید 90 پله را بالا بروید. صحن، حرم، مسجد و حجره ها بعد از بالا رفتن از پله ها، پیش چشمتان می آیند. می توانید از امامزاده که مشرف به روستاست، طبیعت زیبای روستا را تماشا کنید.

ساختمان امامزاده در سال هی اخیر بازسازی شده است، اما هنوز هم سنگ نوشته ها، کتیبه ها و کاشی های زیبای امامزاده که به سبک های معماری ایلخانی تا قاجار تعلق دارند، رنگ و بوی کهنی به این زیارتگاه داده اند.

ارتفاع ورودی حرم کم است و برای ورود به آن از درب شرقی، باید سر تعظیم فرود آورید. به جز ضریح امامزاده در گوشه شمال شرقی بقعه، سنگ قبر مستطیلی شکلی با نقوش برجسته واقع شده است که گفته می شود به صدرالدین احمد خالدی معروف به صدر جهان، وزیر غازان خان تعلق دارد. برای توقف و استراحت کوتاه می توانید با هماهنگی خادم امامزاده، از حسینیه امامزاده استفاده کنید.