کبرا های تف انداز چگونه زهر شلیک می نمایند؟ - وبلاگ برداری

به گزارش وبلاگ برداری، دانشمندان این نظریه را مطرح نموده اند که تف کردن مار های کبرا برای مقابله با انسان ها تکامل یافته است. انسان ها موجودات بزرگی هستند که تهدیدی جدی برای مار های کبرا به شمار می روند، بنابراین طبیعی است که مار ها در طول سالیان متمادی دفاعی عمل نمایند.

به گزارش فرادید، مار های کبرای تف انداز مار های سمی هستند که می توانند طعمه خود را گاز بگیرند، آن ها را مسموم نمایند و زهر خود را به چشمان قربانی شلیک نمایند. این روش منحصر به فرد حمله آن ها را بسیار خطرناک می نماید.

مار های کبرای تف انداز می توانند زهر خود را در فاصله 1.5 تا 3 متری از بدن خود شلیک نمایند. با این حال بسیاری از آن ها با پرتاب زهر به شکل اسپری شانس بسیار بیشتری برای ضربه زدن به حریف خود دارند.

جالب اینجاست که مار های کبرا می توانند فاصله طعمه را معین نمایند و قدرت اسپری کردن به آن ها را تنظیم نمایند. آن ها به علت هدف گیری خاص صورت طعمه های خود مشهور هستند. در واقع، آن ها احتمالاً به طور خاص تکامل یافته اند تا از اسپری زهر خود برای دور نگه داشتن انسان ها استفاده نمایند. آن ها می توانند سم خود را طولانی تر از قد یک فرد معمولی اسپری نمایند.

دندان های مار کبرا با دندان های مار معمولی فرق دارد و به آن ها اجازه می دهد سم پاشیده و آن را تزریق نمایند. کبرا دارای نیش توخالی است. مار های کبرا هنگامی که می خواهند موجودی را مسموم نمایند، آن ها را گاز می گیرند و سپس از ماهیچه های واقع در غدد سمی خود استفاده می نمایند تا زهر را به وسیله دندان های نیش خود به داخل زخم فشار دهند. این روش به آن ها اجازه می دهد تا به طور همزمان دشمنان خود را گاز بگیرند و آن ها را مسموم نمایند.

با این حال، سوراخ های نیش که امکان انتقال سم را فراهم می نماید، در مار های کبرای معمولی در مقایسه با مار های تف انداز بسیار برجسته تر است. سوراخ های دندان های نیش مار های تف انداز بسیار کوچکتر است. بنابراین، هنگامی که آن ها تصمیم می گیرند به قربانیان خود سم پاشی نمایند، مانند مار کبرا که آماده گاز گرفتن است، این کار را آغاز می نمایند.

آن ها ماهیچه ها را به وسیله غدد سمی خود منقبض می نمایند و زهر را مجبور می نمایند که به سرعت به دندان های نیش آن ها برود. به جای داشتن یک روزنه تخلیه طولانی که زهر را به داخل زخم می ریزد، زهر به سمت یک روزنه تخلیه بسیار کوچک راهنمایی می گردد.

فشار زیاد ناشی از فشار ماهیچه ای که غده سم را راهنمایی می دهد و دهانه تخلیه جلویی به مار اجازه می دهد تا سم را بپاشد. این عوامل با هم ترکیب می شوند تا سم پاشی از راه دور را فراهم نمایند.

دانشمندان تحقیقات متعددی در خصوص عمل تف کردن سم انجام داده اند. آن ها کشف نموده اند که سم تف شده به وسیله مار های کبرا اساساً همان قوام و گرانروی که تزریق می گردد را داراست.

تفاوت های فیزیکی در نیش مار ها علت توانایی تف کردن سم است. دندان های نیش مار کبرا به فشار کمتری نسبت به دندان های نیش مار کبرا برای تف کردن سم احتیاج دارند و این تفاوت ها را ایجاد می نماید.

کبرای تف انداز سم خود را به عنوان یک اقدام دفاعی به سمت طعمه تف می نمایند. اگرچه ممکن است استفاده نکردن از آن برای توهین غیرمعمول به نظر برسد، اما مار ها اغلب تنها زمانی از سم خود استفاده می نمایند که در خطر شدید بوده و یا غذایی برای خوردن وجود داشته باشد.

بنابراین، کبرا های تف انداز تقریباً به طور انحصاری از زهر خود روی دشمنان زمانی که احساس خطر نمایند استفاده می نمایند. دانشمندان این نظریه را مطرح نموده اند که تف کردن مار های کبرا برای مقابله با انسان ها تکامل یافته است. انسان ها موجودات بزرگی هستند که تهدیدی جدی برای مار های کبرا به شمار می روند، بنابراین طبیعی است که مار ها در طول سالیان متمادی دفاعی عمل نمایند.

سه دودمان مختلف از مار های تف انداز همگی فراوری سمومی را نشان دادند که باعث افزایش درد در پستانداران شد. بعلاوه، مار های کبرا می توانند دقیقاً چشم انسان را هدف بگیرند. این مار ها نه تنها می توانند به میزان کافی بلند و به میزان کافی اسپری نمایند تا به انسان ها برخورد نمایند، بلکه حتی یک تکنیک تخصصی برای افزایش احتمال نابینایی آن ها ایجاد نموده اند.

مار های کبرای تف انداز هنگام پاشیدن سم خود از حرکت موجی استفاده می نمایند. به این ترتیب، هنگامی که آن ها زهر خود را آزاد می نمایند، در دو جریان روی صورت فرد اسپری می گردد. این منجر به احتمال بیشتری برای ضربه زدن به چشمان فرد با سم می گردد.

چه اتفاقی می افتد اگر کبرا به شما سم پرتاب کند؟

اگر سم مار کبرا به چشمان شما بخورد، ممکن است کور شوید. سم مار کبرا پتانسیل این را دارد که چشمان موجودی را هدف قرار می دهد کور کند. با این حال، چیز های بیشتری در این داستان وجود دارد که باید آنالیز کنیم. همانطور که قبلاً گفتیم، زهر کبرا به گونه ای تکامل یافته که تأثیر ویرانگری بر انسان ها داشته باشد.

با این حال، تأثیر آن به جایی بستگی دارد که اصابت می نماید. به عنوان مثال، اگر سم مار کبرا به گردن یا صورت شما برخورد کند، آسیب کمتر است. ممکن است پوست شما تاول بزند یا تحریک گردد و گاهی اوقات انسان هیچ تاثیری را احساس نمی نماید.

وقتی زهر کبرا به چشم انسان برخورد می نماید، اولین واکنش فرق دارد. اول، سوزش شدید آغاز می گردد، و این واکنشی است که مار می خواهد. وقتی مواد شیمیایی به چشم فردی وارد می گردد، میزان قابل توجهی درد باعث فرار او می گردد. حداقل، انسان دیگر تهدیدی برای مار نخواهد بود.

اگر فرد در پی درمان باشد، دچار تحریک قرنیه و درد می گردد که بسته به عوامل متعددی فرق دارد. اگر این سم به میزان کافی سریع درمان نشوند، می تواند فرد را به طور کامل کور کند.

نکته اصلی این است که هر فردی باید از تماس با این مار ها اجتناب کند. آن ها می توانند زهر را تف نمایند، اما می توانند شما را گاز بگیرند و با این روش شما را مسموم نمایند. به این ترتیب، لازم است که از تیررس اینگونه مار ها دوری کنید.