فلوراید؛ تیغ دولبه - وبلاگ برداری

به گزارش وبلاگ برداری، فلوراید، یکی از عناصر معدنی موجود در طبیعت است که در صورت رسیدن میزان مجاز آن به بدن انسان از محیط، می تواند در امر پیشگیری و کنترل پوسیدگی دندان بسیار مؤثر باشد. بعلاوه دریافت اضافی آن هم عوارضی در پی خواهد داشت.

فلوراید؛ تیغ دولبه

نویسنده: دکتر گیتا موثقی

فلوراید، یکی از عناصر معدنی موجود در طبیعت است که در صورت رسیدن مقدار مجاز آن به بدن انسان از محیط، می تواند در امر پیشگیری و کنترل پوسیدگی دندان بسیار مؤثر باشد. بعلاوه دریافت اضافی آن هم عوارضی در پی خواهد داشت.

فلوراید چیست؟

یکی از عناصر موجود در طبیعت است که در محیط به صورت یون فلوراید باقی نمانده و به صورت فلورین یافت می شود. بی تردید، فلوراید یکی از عوامل بسیار مهم در کنترل و پیشگیری از پوسیدگی دندان، هم در بچه ها و هم در نوجوانان بوده است. مطالعات وسیع، نشان داده است که خواص ضد پوسیدگی فلوراید به روش های مختلف اعمال می شود:

1- افزایش مقاومت نسج دندان به پوسیدگی

2- کاهش پتانسیل پوسیدگی زایی پلاک دندان

منابع فلوراید در طبیعت کدام است؟

مهمترین منبع دریافتی فلوراید به بدن انسان از آب آشامیدنی است. مقدار استاندارد آن 1P.P.M می باشد که متأسفانه در آب اصفهان کمتر از این مقدار یافت می شود.

چای تازه دم در صورتی که در قوری چینی تهیه شود، حاوی فلوراید می باشد. بادمجان و غذاهای دریایی از دیگر منابع مهم حاوی فلوراید هستند.

چگونه از فلوراید استفاده کنیم؟

بطور کلی دو روش استفاده از فلوراید وجود دارد:

روش سیستمیک - روش موضعی.

روش سیستمیک:

1-فلوراید آب آشامیدنی، مناسب ترین و ایده آل ترین روش پیشگیری از پوسیدگی می باشد. مقدار اپتیمم آن برای کاهش پوسیدگی 0/7 تا 1/2 P.P.M (برحسب آب و هوای منطقه) است. در نواحی گرم، مقدار مصرف روزانه ی آب نوشیدنی بالاتر بوده و بطور طبیعی فلوراید آن باید پایین تر باشد و برعکس. مقادیر بالاتر فلوراید آب، دندان ها را بدشکل می سازد و آب این گونه منطقه ها باید دفلوریده شود. در منطقه های که فلوراید آنها کمتر از مقدار اپتیمم است، ساکنان آن باید مکمل فلوراید دریافت کنند.

2- مکمل فلوراید. به شکل قرص و قطره می باشد و فقط برای بچه های که غلظت فلوراید آب آشامیدنی آنها کمتر از حد مجاز می باشد و با توجه به سن کودک، تحت نظر دندانپزشک تجویز می شود.

روش موضعی:

1- فلورایدتراپی به وسیله دندانپزشک. او محلول دهان شویه، ژل یا وارنیش های تغلیظ شده فلوراید را بر اساس ریسک و شدت پوسیدگی به کار می برد. فلورایدتراپی حرفه ای درافراد فاقد پوسیدگی و یا دارای پوسیدگی خفیف، هر 6 ماه یک بار صورت گرفته و در پوسیدگی های میانه و شدید، فواصل مصرف آن کمتر می باشد. پس از فلورایدتراپی به مدت 30 دقیقه نباید به کودک اجازه خوردن و نوشیدن داده شود.

2- فلورایدی که به وسیله خود بیمار استفاده می شود؛ شامل خمیردندانهای حاوی فلوراید و دهان شویه های فلوراید می باشد.

خمیردندان های حاوی فلوراید:

بی شک شایعترین و وسیع ترین روش استفاده از فلوراید موضعی، خمیر دندان می باشد. توصیه می شود در بچه ها بالای 3 سال از اینگونه خمیردندان ها استفاده شود در بچه ها زیر 6 سال بایستی با نظارت والدین و با احتیاط مصرف شود. (به میزان یک نخود).

دهان شویه های فلوراید:

مصرف این دهان شویه ها برای بچه ها زیر 6 سال، به دلیل عدم توانایی در کنترل بلع، توصیه نمی شود، مگر اینکه استفاده ی سیستمیک فلوراید مورد نظر باشد. استفاده از دهان شویه ها در موارد پوسیدگی های میانه و یا برای افراد با ریسک بالای پوسیدگی توصیه می شود. در بیشتر مطالعات، دهان شویه 0/2 درصد سدیم فلوراید به شکل هفتگی و0/05 درصد سدیم فلوراید به صورت روزانه (قبل از خواب و پس از مسواک زدن دندانها) توصیه می شود.

عوارض جانبی فلوراید:

استفاده از مقدار بالای فلوراید به شکل سیستمیک، مشابه هر داروی دیگری عوارضی را در پی خواهد داشت. به ویژه در بچه ها، مصرف سیستمیک فلوراید باید با احتیاط باشد.

علائم مسمومیت حاد با فلوراید:

تهوع، استفراغ و درد شکم می باشد.

مسمومیت مزمن با فلوراید (فلوروزیس دندانی):

عبارت است از جذب مقادیر اضافی فلوراید درطی یک دوره طولانی در زمان تکامل دندان ها.

عامل اصلی آن، مصرف آب آشامیدنی حاوی مقادیر بالای فلوراید در نوزادان و بچه ها طی 6 سال اول زندگی است.

در خفیف ترین شکل فلوروزیس: خال یا لکه های کوچک سفید مات روی مینای دندان ها دیده شده و با شدت گرفتن آن، لکه ها قهوه ای شده و به تدریج فرورفتگی ایجاد می شود.

منبع: نشریه پیغام پزشک، شماره 55..منبع: راسخون