زایمان طبیعی یا سزارین؟ از چالش&zwnjهای هرکدام بخوانید - وبلاگ برداری

به گزارش وبلاگ برداری، بارداری همواره با نگرانی ها و دشواری هایی همراه است که از مسائل دوره بارداری تا فکر کردن به زایمان را در برمی گیرد. همه زنان باردار قطعا بارها به شیوه زایمانشان فکر می نمایند و حتی در دوره های آموزشی شرکت می نمایند. چگونگی تنفس در حین زایمان را می آموزند و یاد می گیرند که از حمایت عاطفی همسرشان استفاده نمایند. بسیاری از زنان در سال های گذشته بدون نگرانی به زایمان سزارین فکر می کردند تا این که حتی پزشکان به آن ها توصیه کردند که به شیوه طبیعی کودک خود را به جهان بیاورند. دوگانه ای که بسیاری از مواقع ترس و استرس زیادی را به زنان وارد می نماید و هر یک معایب و مزایایی برای آن ها دارد.

انتخاب ما همواره قطعی نیست

انتخاب زنان همواره هم قطعی نیست و بعضی از شرایطی می گویند که مجبور شده اند راه دیگری را انتخاب نمایند: تصمیم گرفتم زایمان طبیعی داشته باشم اما به علت عظیم بودن بچه، مجبور شدم سزارین شوم. سزارین من با بیهوشی کامل نبود و از روش اپیدورال استفاده کردم. به همین علت توانستم پس از به جهان آمدن بچه، با او تماس پوستی داشته باشم که برای من مهم بود. کودک وقتی به جهان می آید و از فضای رحمی خارج می گردد، احتیاج به حمایت و در آغوش گرفته شدن توسط مادر دارد و من برای این هدف زایمان طبیعی را انتخاب نموده بودم. به علاوه نمی خواستم بعد از زایمان آنقدر درد داشته باشم که نتوانم به کودک عشق بورزم.

هر کدام چقدر طول می کشد؟

زایمان طبیعی: در زایمان طبیعی با گشاد شدن دهانه رحم، زایمان انجام می گردد. انقباضات رحمی، مانند گرفتگی قاعدگی، بسیار قوی عمل می نماید و سر بچه به پایین راهنمایی می گردد. همچنین بعضی از زنان از مسکن ها و اپیدورال استفاده می نمایند. زایمان برای مادران در اولین بار 12 تا 14 ساعت طول می کشد و در زایمان های بعدی سریع تر است. درد حین زایمان طبیعی بیشتر اما پس از آن بسیار آرامش بخش تر از سزارین است.

زایمان سزارین: عمل جراحی برای تولد کودک حدود 45 دقیقه طول می کشد و کودک در 10، 15 دقیقه اول متولد می گردد. در اغلب جراحی های سزارین فعلی، در حالی که مادر اپیدورال می گیرد، عمل انجام می گردد و زمان زیادی از زایمان را مادر در حالت بیدار است. همین حالت به بعضی افراد استرس زیادی را وارد می نماید و برای بعضی اثر ویژه ای ندارد.

TOM GRILL/GETTY IMAGES

بهبودی و بازیابی زایمان طبیعی و سزارین؟

زایمان طبیعی: پیش بینی زمان بهبودی کار دشواری است. مادران پس از زایمان میزان مختلفی از درد را تجربه می نمایند. اما بیشتر مادران یک الی دو روز پس از زایمان طبیعی در بیمارستان می مانند. عوارض جانبی این نوع زایمان خونریزی، گرفتگی، تورم و درد است اما در حالت کلی بسیار سبک تر از زایمان سزارین است.

زایمان سزارین: در این نوع زایمان عوارض جانبی شدیدتر است. در طول روز احساس تهوع و ضعف طبیعی است. سرفه، عطسه و یا خندیدن می تواند موجب درد گردد. شما را به بلند شدن و حرکت کردن تشویق می نمایند که برای جلوگیری از ایجاد مایعات در ریه شما، تقویت گردش خون و یاری به هضم غذای شما است. استراحت در این حالت بیشتر از حالت طبیعی است و یک ماه تا شش هفته بعد به حالت عادی خود باز می گشت.

در این زمینه بخوانید:

علیه یک عذاب ِ وجدان غلط؛ هم می توان کار کرد و هم از مادر بودن شرمسار نبود

مردان چگونه می توانند به زنان در نبرد نابرابری جنسیتی یاری نمایند؟

عوارض هر نوع زایمان می تواند چه باشد؟

زایمان طبیعی: ممکن است در زایمان طبیعی پارگی روده به وجود آید. برش واژن و بخیه خوردن آن در بسیاری از زایمان های طبیعی وجود دارد که می تواند درد ایجاد کند. مسائل مربوط به کنترل مثانه پس از تولد نیز ممکن است و همچنین امکان پرولاپس لگن وجود دارد. در این نوع زایمان بچه ها به علت اینکه در معرض باکتری های کانال زایمان قرار می گیرند، سیستم ایمنی قوی تری خواهند داشت. همچنین مادران زودتر از حالت سزارین می توانند کودک خود را نگاه داشته و از شیر مادر تغذیه نمایند.

زایمان سزارین: از عوارض بالقوه این روش عفونت های لایه رحم و برش، خون ریزی بیش از حد، صدمه به مثانه یا روده در هنگام عمل، واکنش منفی به بیهوشی، لخته های احتمالی خونی و آمبولی ریوی است. عوارض این نوع زایمان امروزه بسیار کم است و جراحی بی خطری محسوب می گردد اما به طور بالقوه خطرات بالا را دارد. خطرات برای کودک حداقلی است اما گاهی مسائل تنفسی وجود دارد. زایمان طبیعی به رهایی مایعات از ریه کودک یاری می نماید و از این جهت نیز روش بهتری محسوب می گردد و اکنون بسیاری از پزشکان به این روش توصیه می نمایند.

انتخاب زنان در خصوص شیوه زایمان به عوامل متعددی بستگی دارد که پزشکان در دوره بارداری در این زمینه اطلاعاتی را به آن ها می دهند. اندازه لگن، استرس زایمان، فشار خون بالا و دیابت از جمله عواملی هستند که زنان پیش از زایمان، با توجه به آن تصمیم خودشان را می گیرند اما باید بدانیم تمام برنامه ریزی ما در هنگام زایمان ممکن است به علت شرایط، دستخوش تغییر گردد. بنابراین قطعیتی در این زمینه وجود ندارد و تجربه های مثبت زایمان، به هر دو شیوه وجود دارد. بهتر است به هیچ شیوه ای نگاه منفی نداشته باشیم چون ممکن است شرایط ما را مجبور به تصمیم گیری دیگری بکند و همین امر اضطراب زیادی را به ما وارد بکند. باید بدانید اگر بند ناف طولانی یا قطع جفت وجود داشته باشد مجبور به انجام سزارین هستید و به همین علت پس از تصمیم اولیه، نگاه منفی به روش دیگر نداشته باشید.

اطلاعات علمی از parents

منبع: ایرنا زندگی