پس از سال ها ناسا و اسپیس ایکس قصد ارتقای تلسکوپ هابل را دارند - وبلاگ برداری

به گزارش وبلاگ برداری، پس از سال ها احتمالا فضانوردان دوباره می توانند از تلسکوپ فضایی هابل بازدید و به آن خدمات رسانی نمایند، کاری که این بار به وسیله فضاپیمای شرکت خصوصی اسپیس ایکس انجام خواهد شد.

تلسکوپ فضایی هابل (Hubble Space Telescope) در آوریل 1990 میلادی به مدار زمین پرتاب شد و طی دو دهه پس از آن، پنج گروه بازدیدکننده داشت. این فضانوردان که به وسیله مأموریت های شاتل فضایی ناسا به هابل رسیدند، به طور پیوسته عملیات تعمیر و نگهداری و ارتقای آن را پیش بردند تا بتواند همچنان به رصد آسمان با وضوح شگفت انگیز ادامه دهد.

هرچند ناسا ناوگان شاتل های فضایی خود را در سال 2011 بازنشسته کرد، اما ممکن است دوره تازه ای از مأموریت های سرویس هابل در آستانه شکل گیری باشد. آژانس فضایی آمریکا ساعاتی پیش بیان کرد که در حال اجرا یک مطالعه مشترک با اسپیس ایکس (SpaceX) برای آنالیز ارسال کپسول دراگون به هابل و بهبود مدار این رصدخانه و شاید ارتقای آن از راه های دیگر باشد.

جسیکا جنسن (Jessica Jensen) معاون عملیات مشتریان و یکپارچه سازی اسپیس ایکس در این ارتباط گفت: ما می خواهیم به هابل یاری کنیم و اگر این یاری علاوه بر ارتقای مدار آن برای ارائه خدمات هم باشد و بتواند در یک مأموریت فضایی سرنشین دار انجام شود، بهتر است. بنابراین همه گزینه ها روی میز است.

لازم به ذکر است در حال حاضر اسپیس ایکس مسئولیت هیچ مأموریتی به هابل را ندارد و بیانیه نو فقط مربوط به یک مطالعه امکان سنجی است که انتظار می رود شش ماه طول بکشد و هزینه آن هم به وسیله ناسا تأمین نمی شود بلکه این آژانس فضایی طی یک توافقنامه قانون فضایی بدون بودجه، در این همکاری حاضر می شود.

جنسن درباره این همکاری اظهار داشت: ما به آنالیز توانمندی های دراگون و چگونگی اصلاح آن برای پهلوگیری ایمن و اتصال به هابل می پردازیم. جزئیات اینکه از نظر فیزیکی چگونه باید چنین کاری انجام شود و در چه جهت ایمنی باید به هابل برسیم و همه موارد دیگر باید آنالیز شود.

او بعلاوه اضافه نمود که اگر مأموریت دراگون به هابل انجام شود، لزوما نیازی به حضور فضانوردان نخواهد داشت. مطالعه امکان سنجی ممکن است برنامه ریزان مأموریت را به سمت یک مأموریت بدون سرنشین با دراگون یا شاید حتی وسیله نقلیه دیگری راهنمایی کند.

هابل هم اکنون در سلامت کامل به سر می برد و همچنان عکس های شگفت انگیز و آموزنده ای از کیهان در اختیار بشر می گذارد. برای مثال، در روزهای گذشته و اندکی پس از اینکه کاوشگر دارت ناسا عمدا به قمر سیارکی دیمورفوس که دور سیارک بزرگ تر دیدیموس می شود، برخورد کرد، از این مجموعه عکس گرفت.

اما مدار این تلسکوپ فضایی در طول 33 سال گذشته به علت کشش اتمسفر زمین، اندکی کاهش داشته است. هابل در حال حاضر در ارتفاع حدود 540 کیلومتری به دور زمین می چرخد که که تقریبا 60 کیلومتر پایین تر از مدار اولیه خود است.

پاتریک کروز (Patrick Crouse) مدیر پروژه هابل در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا در این زمینه گفت: با ارتفاع فعلی هابل، 50 درصد محتمل است که در سال 2037 به زمین سقوط کند.

با این حال، ناسا میخواهد جلوی این اتفاق را بگیرد. آژانس فضایی آمریکا در نظر دارد تا هابل را به صورت کنترل شده و پس از خاتمه روزهای رصدی آن، از مدار خارج کند. این کار نیازمند پرتاب یک مأموریت رباتیک به سمت تلسکوپ است تا به صورت ایمن آن را به پایین بکشد. کاری که به گفته کروز احتمالا تا خاتمه دهه 2020 انجام خواهد شد.

اما این کار بدون افزایش مدار است. بازگرداندن هابل به ارتفاع اولیه 600 کیلومتری به طور بالقوه به رصدخانه امکان می دهد تا سال های بیشتری به فعالیت خود ادامه دهد. کروز با اشاره به این موضوع گفت: اگر بتوانید به این ارتفاع دست پیدا کنید، به راحتی 15 تا 20 سال به این مأموریت اضافه می کنید.

اگر امکان سنجی نتایج امیدوارکننده ای داشته باشد، مأموریت دراگون به هابل می تواند خیلی زود صورت بگیرد. در واقع، اکنون هم یک معماری فضاپیما وجود دارد که می تواند چنین پروازی را انجام دهد.

برنامه پولاریس (Polaris) که مجموعه ای از سه مأموریت اسپیس ایکس است و به وسیله کارآفرین میلیاردر جرد آیزاک من (Jared Isaacman) سازماندهی شده است. او سال گذشته با اینسپیریشن 4 (Inspiration4) نخستین مأموریت فضایی تمام-شهروندی تاریخ به فضا رفته بود.

پولاریس از سه مأموریت تشکیل شده است که اولین آن ها، سپیده دم پولاریس (Polaris Dawn) آیزاک من و سه خدمه دیگر را به فضا می فرستد. در این مأموریت اولین پیاده روی فضایی خصوصی انجام خواهد شد و فضاپیمای دراگون دورتر از هر مأموریت سرنشین دار دیگری از زمان مأموریت های آپولو به ماه خواهد رفت.

هنوز جزئیات زیادی از مأموریت دوم و سوم پولاریس تعیین نیست اما قرار است پولاریس 2 از کپسول دراگون و پولاریس 3 از فضاپیمای استارشیپ که هم اکنون برای فرستادن انسان به ماه و مریخ در دست توسعه است، استفاده کند.

هدف برنامه پولاریس نشان دادن و پیشبرد قابلیت های پرواز فضایی انسان است و به گفته آیزاک من، سفر به هابل قطعا با این شرایط مطابقت دارد. او در این زمینه تأکید کرد: ایده ارتقا و خدمات رسانی به هابل، در صورتی که مطالعات امکان سنجی از آن پشتیبانی کند، به عنوان مأموریت دوم پولاریس منطقی خواهد بود.

عکس کاور: فضاپیمای دراگون اسپیس ایکس و تلسکوپ هابل

Credit: NASA/SpaceX

منبع: Space