خاتمه تحریم؛ اتمام کابوس های خاموشی
به گزارش وبلاگ برداری، تهران (پانا) - یک کارشناس حوزه برق می گوید مشکل اساسی کشور ما ارزانی برق است در نتیجه سرمایه گذاری نمی شود و یکی دیگر معتقد است باید منتظر مذاکرات وین باشیم، شاید آغاز روزهای بدون تحریم خاتمه کابوس های خاموشی باشد.
به گزارش ایلنا، موضوع افزایش مصرف برق چالشی است که همه ساله در فصول گرم کشور را مبتلابه خود کرده و نگرانی هایی بابت تامین این انرژی بوجود می آورد، اما آنچه امسال بیش از پیش جلب توجه کرد، قطعی های مکرر در سراسر کشور بود آن هم در ماه های آغازین قرن و قبل از ورود به تابستان.
شکسته شدن رکورد پیک مصرف برق در دو ماهه ابتدایی سال در حالی است که دمای هوا در فروردین 5 درجه و اردیبهشت 3 درجه افزایش و بارندگی ها 40 درصد کاهش یافته است، 3500 مگاوات از تولید برقابی ها را نداریم و میزان تقاضای صنایع بیشتر شده است، یک میلیون مشترک تازه، رمزارزهای مجاز و غیر مجاز به مصرف کنندگان اضافه شده اند و البته تحریم هم هستیم و همچنان فضا برای جذب سرمایه خارجی جهت احداث نیروگاه وجود ندارد.
هفته جاری وزیر نیرو ضمن اشاره به اینکه در بهترین شرایط مجموع تولید عملی 60 هزار مگاوات است، گفت: طبق برنامه ششم توسعه کشور باید هرساله 5 هزار مگاوات و سرجمع 25 هزار مگاوت به ظرفیت نیروگاهی کشور اضافه می شد و تحقق آن هم منوط به جذب 9 میلیارد یورو فاینانس خارجی بوده که بخاطر تحریم متوقف مانده، بنابراین شاید بتوان گفت که نتایج مثبت مذاکرات وین پایانی بر توسعه کند صنعت نیروگاهی کشور باشد.
حسین محسنی موضوع قطعی برق را به ارزان بودن آن مرتبط دانسته و می گوید: عدم توسعه بخش نیروگاهی به این دلیل است که قیمت فروش برق در مقایسه با بهای تمام شده بسیار کم است.
به اعتقاد او؛ مردم مصرف بی فایده دارند و تمایلی به خاموش کردن وسایل پرمصرف ندارند، چون برق ارزان است.
این کارشناس حوزه برق خاطرنشان می کند که مشکل اساسی کشور ما ارزانی برق است در نتیجه سرمایه گذاری نمی گردد.
وی یادآور شده که هرچه ارزان گردد مصرف بالا می رود و سرمایه ای هم برای توسعه جذب نمی کند، نه ایرانی و نه خارجی.
پرویز غیاث الدین هم درباره چالش سرمایه گذاری در حوزه نیروگاهی اظهار کرد: سرمایه گذاری انجام شده در بخش تولید برق منجر به شکست برای سرمایه گذار بوده است، سرمایه گذار در جایی سرمایه گذاری می کند که از بازگشت سرمایه و سود مناسب اطمینان داشته باشد، هرجا که سود بیشتر باشد به طور اتوماتیک سرمایه جذب می گردد. هیچکس سرمایه خود را در جایی که اصل پول هم برنمی گردد، نمی برد چه برسد به اینکه زیان هم پرداخت کند.
وی با بیان این که سیاست های اشتباه منجر به گریز سرمایه از بخش تولید شده، می افزاید: به نام مثال از سال 94 تا امروز قیمت هر کالایی چندین برابر افزایش داشته، اما نرخ خرید برق از نیروگاه ها نهایتا 10 تا 20 درصد بیشتر شده یعنی نیروگاه، برق تولیدی خود را حدودا با همان قیمت سال 93 و 94 می فروشد.
دبیر سندیکای شرکت های تولیدکننده برق گفته است: موضوع دیگر انحصار خرید برق در دست وزارت نیرو است که همین نرخ اندک را هم دو سال بعد بدون جریمه تاخیر پرداخت می کند، با این شرایط کدام سرمایه گذار حاضر به سرمایه گذاری است؟
وی خاطرنشان کرده که: با این شرایط و هزینه های نجومی ساخت نیروگاه، سرمایه گذار سرمایه خود را وارد صنعت تولید برق نمی کند، زیرا توان و جرات سرمایه گذاری ندارد.
به گفته غیاث الدین؛ در سال های اخیر برخی نیروگاه ها به بخش خصوصی واگذار شدند و سرمایه گذار هم خریداری کرد، اما در مزایده های واگذاری نیروگاه در سال های اخیر، هیچ متقاضی خریدی وجود نداشته است.
وی با بیان این که سقف بهای انرژی در بازار برق 60 تومان بابت هر کیلووات ساعت است، آن هم با تاخیر حدود دوساله پرداخت می گردد، یادآوری کرده است که زمانی که پیک مصرف بگذرد قیمت به شدت افت می کند و حتی در برخی روزها هزینه بهره برداری نیروگاه هم تامین نمی گردد، یعنی سربه سر هم نمی گردد. در بورس انرژی هم خریدار معمولا انحصاری است و تنها انگیزه ای که برای تولیدکننده برق در این بخش وجود دارد این است که پول برق را نقد می گیرد، البته همچنان قیمت پایین است و فروشنده برای انجام هزینه های ضروری اقدام به فروش برق در بورس انرژی می کند.
دبیر سندیکای شرکت های تولیدکننده برق در ادامه درباره هدفمندی نادرست یارانه ها و تاثیر آن بر سرمایه گذاری در حوزه صنعت نیروگاهی گفته است: دخل و خرج وزارت نیرو باهم همخوانی ندارد، بنابراین فشار آن روی تولیدکننده برق است، یعنی برق را ارزان تر می فروشد، در هر حال سیاست یارانه ای دولت به خودش مربوط است، شاید بخواهد برق را رایگان در اختیار همه قرار دهد، اما دلیل نمی گردد که از نیروگاه هم رایگان خریداری کند، نیروگاه خصوصی باید پول کالای خود را عادلانه دریافت کند.
به هر روی؛ هرچند سرمایه گذاران داخلی بخش نیروگاهی فعالین و کارشناسان حوزه برق معتقدند سیاست های اشتباه منجر به گریز سرمایه از صنعت برق شده، هرچند ارزانی انرژی در ایران؛ برق را در مضیقه قرار داده، هرچند خریدار انحصاری برق دولت است و سرمایه گذار را بی انگیزه می کند، اما روی سکه را هم باید دید شاید باید منتظر مذاکرات وین هم باشیم شاید آغاز روزهای بدون تحریم پایان کابوس های خاموشی باشد.
منبع: خبرگزاری پانا