فیزیکدانان توهم زده اند؟ - وبلاگ برداری

به گزارش وبلاگ برداری، محققان در مقاله جدیدی این ایده را مطرح کرده اند که ماده تاریک درواقع وهم و خیالی است که جامعه علمی فیزیک دهه هاست در پی آن می گردد.

گزارش خبرگزاری وبلاگ برداری ، به نظریه ای رایج در جهانی علم می گوید حدود 85 درصد از جرم عالم را ماده تاریک تشکیل داده است، اما دانشمندان هنوز نتوانسته اند به طور مستقیم این ماده را رصد کنند. حالا طرفداران یک نظریه نو درزمینه گرانش مدعی شده اند که اصلاً نیازی به وجود ماده تاریک نیست و این ماده احتمالاً وجود ندارد.

بر اساس گزارش دیجیاتو، محققان در مقاله نوی این ایده را مطرح کرده اند که ماده تاریک درواقع وهم و خیالی است که جامعه علمی فیزیک دهه هاست در پی آن می شود و تلسکوپ اقلیدس نیز برای همین منظور به فضا رفته است. این نظریه نو که به فضا-زمان لرزان یا جنبنده معروف است، هنوز کاملاً آزمایش نشده، اما همین حالا هیاهوی زیادی در جهانی علم فیزیک ایجاد کرده است.

پروفسور جاناتان اوپنهایم از کالج دانشگاهی لندن، در پستی در شبکه اجتماعی ایکس درباره مقاله نو خود نوشته است: ما نشان دادیم که نظریه گرانش ... می تواند انبساط کیهان و گردش کهکشان ها بدون نیاز به ماده تاریک یا انرژی تاریک را توضیح دهد.

مقاله نو محققان که هنوز به همتاداوری نرسیده است، این سؤال را مطرح می کند که آیا ماده تاریک واقعاً وجود دارد یا خیر. این مقاله به بیان شباهت های میان این ماده و مفاهیم ناقص قبلی نظیر اتر می پردازد که اندیشمندان باور داشتند نوعی ماده نامرئی است که تمام فضا را پر کرده.

نظریه نو دانشمندان چگونه نیاز به ماده تاریک را برطرف می کند؟

راه حل جایگزین اوپنهایم با عنوان نظریه پساکوانتوم گرانش کلاسیک معرفی شده است. این استاد دانشگاه پنج سال گذشته را صرف ایجاد پیوند میان دو ستون مهم در فیزیک مدرن کرده: نظریه کوانتوم و نسبیت عام اینشتین - که به طور بنیادی با یکدیگر ناسازگار هستند.

نظریه اوپنهایم چنین می پندارد که بافت فضا-زمان یک بافت صاف و پیوسته است، اما در ماهیت خود حالتی لرزان دارد. نرخ جریان زمان در این حالت به صورت تصادفی نوسان می کند؛ همانند یک جریان جوشان، فضا به طور تصادفی تاب می خورد و زمان در بخش های مختلف جهان واگراییده می شود.

پژوهشگران در این مقاله نو مدعی شده اند که این برداشت از عالم می تواند مشاهده کهکشان های چرخان را که به نوعی به کشف ماده تاریک منجر شد، توجیه کند. ستارگان لبه کهکشان - آنجا که انتظار می رود گرانش در ضعیف ترین حالت خود باشد - باید کُندتر از ستارگان بخش مرکزی بچرخند، اما درحقیقت حرکت مداری ستارگان کُند نمی شود؛ اخترشناسان از همین دلیل نتیجه گرفتند که ماده تاریک موجب کشش گرانشی می شود.

در رویکرد اوپنهایم، انرژی اضافه لازم برای نگه داشتن ستارگان در مدار از طریق نوسان های تصادفی در فضا-زمان فراهم می شود که درعمل نوعی همهمه زمینه گرانشی را ایجاد می کنند. این مسئله در تعامل های دارای گرانش شدید، مثل گردش زمین به دور خورشید، قابل چشم پوشی است، اما هنگامی که گرانش ضعیف است، غلبه آن آشکار می شود و می تواند به عنوان اکثریت انرژی موجود در جهان درنظر گرفته شود.

بااین حال، اوپنهایم اذعان کرده است که درباره این نظریه باید محتاط باشیم، چرا که شواهد غیرمستقیم دیگری هم برای ماده تاریک وجود دارد و به محاسبات و مقایسه های بیشتری در این زمینه نیاز است.

227323