این 2 نفر عامل ناکامی تیم ملی والیبال
به گزارش وبلاگ برداری، روزنامه شرق نوشت: بیست و دومین دوره رقابت های والیبال قهرمانی آسیا در شرایطی در ارومیه به پایان رسید که ایران، میزبان این رقابت ها، مهم ترین و سخت ترین بازی را واگذار کرد تا به راحتی اجازه دهد جام قهرمانی نصیب ژاپنی ها شود. ایران در ارومیه در حالی در دیدار فینال مقابل سامورایی ها به صف شد که تیمی بسیار معمولی نشان داد و حتی نتوانست یک ست هم از رقیب آسیای شرقی اش بگیرد.
این نتیجه در شرایطی به دست آمد که تیم ملی چندی پیش در چارچوب رقابت های لیگ ملت های والیبال هم به ژاپنی ها باخته بود و انتظار می رفت با توجه به امتیاز میزبانی و حمایت تماشاگران خودی، حداقل این بار در فینال آسیا، کاری کند و یکی از باخت های متعددی را که در طول تاریخ برابر ژاپن داشته، جبران کند. اتفاقی که نهایتا رخ نداد تا در اقدامی بی سابقه، تماشاگران حاضر در سالن که تعدادشان هم اصلا کم نبود، رو به تشویق تیم ژاپن بیاورند. در واقع تماشاگران ایرانی هم که از بازی ضعیف تیم ملی شاکی شده بودند، تصمیم گرفتند به جای حرص خوردن از سبک بازی تیم ملی، رو به تشویق تیم ژاپنی بیاورند که بسیار حرفه ای و اصولی تیم بهروز عطایی را در ارومیه زمین گیر کرد و جام قهرمانی را به دست آورد.
به این ترتیب، تیم ملی والیبال ایران در این رقابت ها که در مرحله گروهی و تک بازی حذفی اش کار بسیار ساده ای داشت، به جدی ترین رقیبش در این تورنمنت دوباره باخت تا تعیین شود که دیگر خبری از قدرت اول آسیا بودن نیست. به عبارت ساده تر والیبال ایران دیگر نه تنها در دنیا حرف زیادی برای گفتن ندارد بلکه همین حالا در آسیا هم تبدیل به تیمی شده که باید منتظر لغزش ژاپن باشد به این امید که بتواند ست یا پوئنی به دست بیاورد.
معمولی شدن والیبال ایران که در دهه گذشته یکی از قدرت های دنیای شده بود، در بازی های اخیر لیگ ملت های والیبال به خوبی خودش را نشان داد به طوری که ایران با 10 شکست از 12 بازی و کسب 11 امتیاز، بدترین نتیجه ممکن در تاریخ لیگ ملت ها، از زمان حضورش در این تورنمنت را ثبت کرد و با ایستادن در رده چهاردهم جدول 16 تیمی به کار خودش خاتمه داد. زنگ خطر در همان تورنمنت به خوبی به صدا درآمده بود و تعیین بود که بهروز عطایی، سرمربی تازه و ایرانی تیم ملی، از لحاظ فنی، توانایی رقابت کردن با اندیشه های مربیان بزرگ دنیا را ندارد.
اگرچه انتظار می رفت با ثبت آن ناکامی بزرگ، خیلی سریع عذر بهروز عطایی خواسته شود و کار به مربی دیگری سپرده شود، ولی در تصمیمی بحث برانگیز، محمدرضا داورزنی از عطایی حمایت کرد و با عذرخواهی کردن، وعده داد که با قهرمانی در آسیا، آن نتایج بد به فراموشی سپرده شود. اتفاقی که حالا تعیین شده مطابق با انتظار، وعده ای بیش نبوده است.
داورزنی حتی حاضر نشد به خروجی جلسه با کارشناسان و خبره های ورزش والیبال که خودش ترتیب داده بود هم گوش کند. ماجرا از این قرار بود که در نشست کمیته فنی فدراسیون والیبال که با حضور 24 نفر از مربیان، پیش کسوتان، صاحب نظران و کارشناسان این رشته ورزشی برگزار شده بود، ریشه مسائل اخیر والیبال را در عملکرد ضعیف سرمربی تیم ملی والیبال ایران دانسته بودند. در 27 سرفصلی که برای حل این مسائل عنوان شده بود، حداقل 19 مورد وجود داشت که مقصر ناکامی والیبال ایران در این روز ها را کادر فنی دانسته بودند. داورزنی، ولی پای بهروز عطایی نشست تا حالا تعیین شود تصمیمش تا چه میزان غلط بوده است.
البته که بهروز عطایی تنها مسئله ای که این روز ها والیبال ایران با آن دست و پنجه نرم می کند نیست چراکه به نظر می رسد برای برون رفت از بحران کنونی نیاز به خونی تازه در رگ های فدراسیون والیبال است. داورزنی رئیس گذشته است و اندیشه های مدیریتی اش برای والیبال مدرن امروز دیگر جواب نمی دهد. او در یکی، دو سال اخیر یا عذرخواهی کرده یا وعده جبران داده که هیچ کدام دردی را دوا نکرده است.
در اتفاقی عجیب تر اینکه انگار قدرتی بیرونی هم به کمک رئیس فدراسیون والیبال می آید که هر بار شایعه استعفایش به دلیل بازنشستگی مطرح می شود باز با تبصره ای روی صندلی اش باقی می ماند. اینکه او حمایت چه افرادی را دارد که با وجود ناکامی والیبال بزرگسالان ایران در یکی، دو سال اخیر همچنان بدون خم به ابرو آوردن به کار ادامه می دهد موضوعی نیست که بشود برایش تحلیل قطعی داشت، ولی واقعیت امر این است که اگر قرار باشد والیبال در تورنمنت های آینده همچنان یکی از رشته های محبوب باقی بماند، باید این ترکیب بازنده که متشکل از رئیس و سرمربی کنونی والیبال است به هم بخورد.
این اتفاقی است که در هر دو جهت، نیاز به تغییر دارد؛ هم زمان خروج داورزنی از چرخه مدیریت فرارسیده و هم اینکه تیم ملی با این همه ستاره ای که در اختیار دارد نیاز به یک سرمربی نام آشنا و کاریزماتیک دارد تا دوباره روز های شیرین گذشته را تجربه کند. البته که ظاهرا قرار نیست چنین روزی در آینده ای نزدیک رقم بخورد، چون ترکیب مذکور که یک بار در لیگ ملت ها شکست خورده و یک بار هم در آسیا، قرار است همچنان به همکاری ادامه دهند.
این موضوع به طرز عجیبی در تضاد با خواست هواداران تیم ملی والیبال است که در روز فینال علنا شعار حیا کن، رها کن را خطاب به بهروز عطایی در سالن والیبال سر دادند. شعاری که حالا رئیس فدراسیون والیبال ایران، محمدرضا داورزنی، صراحتا می گوید بی اثر است و تیم ملی همچنان با بهروز عطایی به کارش ادامه می دهد. داورزنی می گوید: جا دارد به نوبه خودم از مردم عزیز و والیبال دوستان عذرخواهی کنم که نتوانستیم در این مسابقات وعده مان را عملی کنیم، اما مطمئن باشند که تلاش می کنیم نقاط ضعفمان را برطرف کنیم. در چند وقت گذشته فشار زیادی به بازیکنان و سرمربی تیم ملی ما وارد شد. تلاش ما این است که بتوانیم تصمیم درست بگیریم. تصمیم در هیجان و فشار بعضا منجر به نتایج غلط می شود؛ قطعا فدراسیون به فکر آینده والیبال کشورمان است و از یک طرف پشتوانه سازی کرده و از طرفی اهداف پیش رو را در پیش دارد که باید تصمیم درست تری بگیرد تا انتظارات مردم برآورده شود. قطعا فدراسیون نسبت به این موضوع بی خیال نیست و قطعا بیش از هر جماعتی، خود جامعه والیبال و بچه ها ناراحت هستند. من دیروز روی سکو ناراحتی شدید را در چهره بچه ها می دیدم. خود بچه ها بیشتر از همه ناراحت هستند و تلاش ما هم این است که تصمیم درست را برای آینده بگیریم.
صحبت کردن از تصمیم درست آن هم پس از هشداری که کارشناسان والیبال به رئیس فدراسیون داده اند، موضوعی برای ردگم کنی است، چون تجربه اخیر نشان داد داورزنی نه تنها مشاوره خوبی نمی گیرد، بلکه اگر هم چنین شود بعید است به آن عمل کند. او در واکنش به قطع همکاری سریع با بهروز عطایی هم می گوید که مربی مورد علاقه اش فعلا به کار ادامه می دهد. فعلا هیچ تصمیم دیگری نمی توانیم بگیریم تا بازی های آسیایی و انتخابی المپیک را پشت سر بگذاریم. مردم عزیز مطمئن باشند که برای لیگ ملت های آسیا سال آینده و المپیک پیش رو فدراسیون تصمیم درست تری خواهد گرفت که این انتظارات برآورده شود. تلاشمان را می کنیم که با آمادگی کامل وارد بازی های آسیایی شویم. این مسابقات برای ما و بچه ها اهمیت ویژه ای دارد و از طرفی هیچ امکان دیگری نداریم. می دانید که مسابقات آسیایی به گونه ای است که براساس لیستی که از قبل اعلام شده، امکان حذف یا اضافه کردن بازیکن یا کادرفنی دیگری نداریم و از آن طرف هم تیم بلافاصله به انتخابی المپیک می رود. با همین کادرفنی به مسابقات هانگژو می رویم و امکان تقویت هم نداریم. برای برزیل شاید با هماهنگی کادرفنی، کمک بیشتری به آقای عطایی کنیم، اما در بازی های آسیایی هیچ امکانی برای اضافه کردن کادر یا بازیکن تازه نداریم. تلاشمان را می کنیم که یک ریکاوری انجام بدهیم تا با آمادگی بیشتری به هانگژو برویم. اما مردم نگران المپیک پاریس نباشند، قطعا فدراسیون تلاش می کند تا بهترین تصمیم را بگیرد.
حالا بازی های آسیایی رقابتی است که یک بار دیگر ترکیب بازنده تورنمنت های اخیر باید در آن حاضر شود؛ ترکیبی که احتمالا تا از مقدار هواداران این رشته در ایران کم و کمتر نکنند، دست بردار نخواهند بود.
منبع: فرارو