ابتکار کم نظیر ارتش ایران در مسلح کردن هاورکرافت ها، شلیک کروزهای دوربرد از جایی که دشمن انتظارش را ندارد - وبلاگ برداری

به گزارش وبلاگ برداری، با بررسی تجهیزات ارتش های مهم جهان تعیین می شود که مسلح کردن هواناوهای ترابری به موشک، اقدامی است که برای اولین بار به صورت عملیاتی در جهان، از طریق نیروهای مسلح ایران انجام شده است.

به گزارش وبلاگ برداری به نقل از سرویس دفاع و امنیت مشرق، هاورکرافت یا هواناوها یکی از جالب ترین تجهیزات نظامی در جهانی امروز به حساب می آیند که قادر هستند تجهیزات و نفرات مورد نظر را نه فقط بر روی آب و حتی روی منطقه ها ساحلی حمل کنند. برای کشوری مثل ایران با توجه به داشتن خطوط ساحلی بسیار طولانی و و فرورفتگی های بسیار زیاد در طول ساحلی خود که منطقه ها آبی کم عمق زیادی را شامل می شود داشتن ناوگانی از هواناواها بسیار ضروری جلوه کرده و می کند.

در سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی دو نوع هواناو به خدمت نیروی دریایی ایران وارد شدند. مدل های SR.N6 و BH.7 دو مدل هواناو ساخت کشور انگلستان بودند که به ایران وارد شده و به نوعی ستون فقرات یگان هواناو نیروی دریایی ایران تشکیل دادند. در سال های جنگ تحمیلی این یگان تلاش های بسیار زیادی را انجام داده و خصوصاً در زمان محاصره آبادان نقش هاورکرافت ها در زمینه رساندن آذوقه و نفرات به این شهر و حفظ توان مدافعین بسیار مهم و حیاتی بود.

همچنان هم با تلاش های خستگی ناپذیر پرسنل نداجا هواناوهای نیروی دریایی ارتش در خدمت هستند و البته توانایی های نوی هم به آنها اضافه شده است که حاکی از اشراف و دقت متخصصان صنایع دفاعی در استفاده مناسب از توانایی ها و رفع نیازهای نو نیروهای مسلح دارد.

شناور تندر؛ یک تلاش ایرانی برای ساخت هواناو

حدود هشت سال پیش هواناو تندر از طریق صنایع دفاعی کشور ما ساخته شد که در حقیقت یک کپی از روی مدل SR.N6 بود. هواناو تندر علاوه بر توانایی حمل نیرو به راکت انداز و موشک کروز هم مسلح شده بود. فراموش نکنیم ماموریت اصلی یک هواناو، حمل نقل واحدهای تفنگ دار دریایی در جریان یک تهاجم آبی- خاکی است.

حال تصور کنید که تندر ایرانی با ظرفیت حمل چیزی در حدود 60 نفر به تخلیه آنها در ساحل دشمن اقدام کند. در صورت رو به رو شدن با آتش بار دشمن در فاصله نزدیک، مسلم است که نیروهای تفنگدار که به تازگی به ساحل رسیده اند توان مقابله آنچنانی با این تهدید را ندارد و ممکن است به احتمال زیاد از بین رفته و یا تلفات سنگینی را متحمل شوند.

شناور تندر

به همین علت می توان با استفاده از راکت اندازها، آتش پشتیبانی خوبی را به صورت مستقل و بی نیاز هر واحد دیگری برای یگان های عملیاتی به وجود آورد. موشک کروز ضد کشتی نصب شده روی این شناور هم می تواند با توجه به شرایط و توانایی خاص حرکتی هاورکرافت ها یک سلاح برای غافلگیری دشمنان باشند.

استفاده از خاصیت هواناو مسلح در نروژ و روسیه

در دو کشور نروژ و روسیه شاهد استفاده از شناورهایی هستیم که اگرچه جزو گونه های نظامی هستند ولی در حقیقت از خاصیت هاورکرافت ها برای حرکت در آب های کم عمق استفاده می کنند. شناورهای موشک انداز روسی کلاس Bora از دهه 1990 میلادی وارد خدمت نیروی دریایی روسیه شده و هم اکنون هم 2 فروند از آنها در خدمت ناوگان دریای سیاه این کشور هستند. این شناورها دارای 8 تیر موشک ضد کشتی موسکیت یا به نقل از ناتو سان برن هستند که از جمله موشک های فرا صوت ساخت شوروی سابق در نقش ضد کشتی محسوب می شوند.

وزن این شناورها در حدود هزار تن است و به لطف طراحی خاص می توانند به سرعت نهایی 110 کیلومتر هم رسیده و در کم عمق ترین منطقه ها آبی هم حرکت کرده و به اجرای ماموریت بپردازند.

نروژ دیگر کشوری است که استفاده از شناورهایی با فناوری اثر سطحی را در نقش نظامی بسیار جدی گرفته است. شناورهای کلاس Skjold ساخت نروژ با وزن نهایی 274 تن به منظور دفاع ساحلی طراحی و ساخته شده است. این شناور با استفاده از خصایص پنهانکاری طراحی شده؛ با توجه به این مسئله که خطوط ساحلی کشور نروژ بسیار طولانی بوده و در بسیار از نقاط شامل فرو رفتگی ها و منطقه ها کم عمق است، نیروی دریایی این کشور به شناوری نیاز داشت که بتواند نیاز به حرکت در این منطقه ها را حل نماید.

کف این شناور به مانند هاورکرافت ها طراحی شده و توان حرکت در آب های بسیار کم عمق هم برای آن ایجاد شده است. این شناور دارای سرعت نهایی 111 کیلومتر بر ساعت بوده و می تواند تا 8 تیر موشک کروز ضد کشتی NSM با برد 185 کیلومتر را با خود حمل کند. موشک های دوش پرتاب میسترال و توپ 76 میلی متری از دیگر تسلیحات نصب شده بر روی این شناور هستند.

از قلم نیاندازید که موشک های کروز سری NSM قابلیت حمله به اهداف زمینی را هم دارند و این توانایی در کنار قابلیت این شناورها برای نزدیک شدن در حد بسیار بالا به ساحل می تواند یک امتیاز بسیار بزرگ برای آنها باشد.

BH.7 های نداجا هم مسلح شدند

در جریان رزمایش نو نیروی دریایی ارتش که در آب های دریای عمان در حال برگزاری است شاهد شلیک موشک کروز ضد کشتی از هاورکرافت های سری BH.7 نداجا بودیم. در حقیقت این حرکت (یعنی مسلح کردن هواناوهای ترابری به موشک) اقدامی است که برای اولین بار به صورت عملیاتی در جهان انجام می شود. به نظر میرسد که تجربه تندر برای فرماندهان ایرانی پیروز بوده و حالا هاورکرافت بزرگتر نهاجا را هم به موشک ها کروز مسلح کردند.

این مسلح سازی بیشتر پلتفرم های شناور چه در سپاه و چه در ارتش قدرت آتش و تهاجم یگان های دریایی کشور را شدیداً افزایش خواهد. از قلم نیاندازید که این هواناو با سابقه که در خدمت نیروی دریایی ارتش ایران است با وجود وزن بالای خود یعنی حدود 56 تن همچنان می تواند به سرعت 100 کیلومتر در ساعت هم برسد که این شتاب برای این وزن عددی بسیار مناسب است.

هواناو BH.7 نداجا - تصویر مربوط به قبل از نصب موشک بر روی این شناور است

شلیک موشک از هواناو نداجا

در مورد این هواناوها همانطور که بالاتر هم به آن اشاره کردیم نکته مهم توانایی حرکت این شناورها در آب های بسیار کم عمق و حتی روی خشکی است، لذا عملاً از جایی که شاید یک دشمن تصور هم نکند این وسیله رزمی می تواند به شلیک موشک اقدام کند. در حقیقت با مسلح کردن هواناو به موشک کروز، هم اکنون یک پلتفرم پرتاب موشک در اختیار داریم که ممکن است لحظه ای در مسافت دور در دریا، لحظه ای دیگر در نزدیکی ساحل و چندی بعد هم در یک ساحل دور افتاده به کمین نشسته باشد و در یک لحظه اقدام به شلیک به سمت هدف خود کند.

با توجه به اینکه در خبر اعلامی از طریق نیروی دریایی ارتش، صراحتاً از انهدام هدف از طریق موشک شلیک شده از هاورکرافت نداجا در فاصله دور سخن گفته شده و هم اکنون موشک های دوربرد موجود در نیروی دریایی ارتش بردی بین 250 تا 300 کیلومتر دارند، لذا چنین برد قابل توجهی در کنار تحرک بالای این تجهیزات، باعث خواهد شد تا محدوده ای وسیع و حتی بیش از 300 کیلومتر در تیررس موشک های کروز دریایی کشورمان باشد.

اتفاقی که باعث خواهد شد منطقه قابل توجهی از شمال اقیانوس هند هم در صورت بروز هرگونه تهدید، برای دشمنان امن نبوده و با حرکت سریع هواناوها و فاصله گرفتن آنها از آبهای ساحلی، بتوان از پاسخ ضربتی آنها به شناورهای هدف در چنین فواصل دوری هم اطمینان حاصل کرد.